Karistan F1 Karpuz Tohumu 2.500 Adet

Karistan F1 Karpuz Tohumu

KARPUZ YETİŞTİRİCİLİĞİ

Karpuz (Citrullus lanatus), Cucurbitaceae familyasında yer alan ve sıcak iklimlerde güçlü gelişim gösteren bir bitkidir. Kökeni Batı Afrika’ya dayanır. Zaman içinde farklı kıtalara yayılan karpuz, bugün dünya genelinde yaygın şekilde yetiştirilen önemli bir tarım ürünü hâline gelmiştir. Ayrıca binin üzerinde çeşidiyle farklı iklim ve pazar taleplerine uyum sağlar.

Bununla birlikte karpuz, tarih boyunca insan beslenmesinde önemli bir yer tutar. Eski Mısır döneminde karpuz üretimine dair somut izler bulunur. Özellikle firavun mezarlarında rastlanan kalıntılar, bu bitkinin binlerce yıldır tüketildiğini gösterir. Botanik açıdan “pepo” olarak adlandırılan karpuz meyvesi, sert kabuğu ve yüksek su içeriğiyle öne çıkar. Aynı zamanda çekirdekli ve çekirdeksiz tipler günümüzde yaygın şekilde yer alır.

Buna karşılık modern tarım teknikleri, karpuz üretiminde verimi ciddi ölçüde artırır. Islah çalışmaları sayesinde hastalıklara dayanıklı ve erkenci çeşitler geliştirilmiştir. Ayrıca birçok çeşit, ekimden yaklaşık 100 gün sonra hasat olgunluğuna ulaşır. Günümüzde Çin, dünya karpuz üretiminde lider konumda bulunur.

KARPUZ YETİŞTİRİCİLİĞİNDE İKLİM KOŞULLARI

Karpuz bitkisi sıcak iklim koşullarını sever. Bu nedenle düşük sıcaklıklar bitki gelişimini olumsuz etkiler. Hava sıcaklığı 7 °C’nin altına düştüğünde büyüme yavaşlar. Don olayları ise bitkinin yaşamını tamamen sona erdirir.

Ayrıca Türkiye’de karpuz ekimi bölgelere göre farklılık gösterir. Antalya çevresinde seralarda üretim Kasım ayında başlar. Daha sonra üretim Çukurova bölgesine kayar. Her ne kadar Aralık ayında tünel sistemleri kullanılsa da açık alan ekimleri genellikle 20 Ocak sonrasında başlar. Bununla birlikte gece sıcaklığının 9 °C’nin üzerine çıkması ve toprak sıcaklığının 14 °C seviyesine ulaşması gerekir. Buna rağmen üretici son don riskini mutlaka dikkate almalıdır.

TOPRAK YAPISI VE HAZIRLIK SÜRECİ

Karpuz yetiştiriciliğinde toprak seçimi doğrudan verimi belirler. Kumlu topraklar bu bitki için avantaj sağlar. Buna karşılık karpuz, farklı toprak tiplerinde de gelişim gösterebilir. Ancak en yüksek verim, iyi drene olan kumlu-tınlı topraklarda ortaya çıkar.

Ayrıca ağır killi ve su tutan topraklar kök gelişimini sınırlar. Toprak pH değeri 5,8 ile 6,2 arasında olmalıdır. Daha düşük pH seviyelerinde kireç uygulaması denge sağlar. Bunun yanında kök gelişimini desteklemek için toprağı derin sürümle hazırlamak gerekir.

Dolayısıyla üretici, toprağı en az 30–40 cm derinlikte işlemelidir. Bu derinlik kök gelişimi için ideal alan oluşturur. Aynı zamanda tarla en az 1,2 metre derinliğe kadar geçirgen yapı sunmalıdır. Ayrıca bitkiler 10 cm yüksekliğinde hazırlanmış sırtlar üzerinde daha sağlıklı gelişir. Sırt genişliği ise 180 cm’den az olmamalıdır.

EKİM ZAMANI VE DİKİM ARALIKLARI

Karpuz ekimi genellikle ilkbahar ve yaz aylarında gerçekleşir. Bu nedenle doğru zamanlama üretim başarısını belirler. Düz karpuz üretiminde dekara 400–800 bitki yeterli olur. Aşılı karpuz üretiminde ise bitki sayısı 270–400 aralığında değişir.

Düz karpuz için sıra arası mesafe 180–220 cm, sıra üzeri mesafe ise 80–140 cm olmalıdır. Böylece dekara ortalama 500–800 bitki düşer. Aşılı karpuzda ise sıra arası mesafe 180–270 cm, sıra üzeri mesafe 110–180 cm aralığında planlanır. Bu düzenle dekara 270–380 bitki yerleştirilir.

Bununla birlikte karpuz tohumu çimlenme açısından hassas yapı gösterir. Sert tohum kabuğu çıkışı zorlaştırır. Bu nedenle sıcaklık ve nem kontrolü büyük önem taşır. Aşırı nem tohumu çürütebilir. Dolayısıyla üreticiler çoğunlukla profesyonel fideliklerde yetişen fideleri tercih eder.

Fideler yaklaşık 30–45 gün içinde dikim olgunluğuna ulaşır. Dikim sonrası hızlı sulama kök tutumunu artırır. Aynı zamanda kök modülüne baskı uygulamamak gerekir. Can suyu bu aşamada kritik rol oynar.

GÜBRELEME VE BESİN DENGESİ

Karpuz yetiştiriciliğinde gübreleme programı toprak analizine dayanmalıdır. Bu nedenle ekimden aylar önce analiz yaptırmak gerekir. Karpuz bitkisi tuzluluğa karşı hassas yapı gösterir. Bilinçsiz gübreleme verimi düşürür.

Genel olarak dekara ihtiyaç duyulan besin miktarları şu aralıklarda yer alır:
Azot 9–17 kg, fosfor 9–18 kg ve potasyum 14–25 kg seviyesinde tutulmalıdır. Ayrıca sulama suyunun kalitesi de analiz edilmelidir. Çünkü su içeriği bitki gelişimini doğrudan etkiler.

SULAMA YÖNETİMİ VE TOZLAŞMA

Karpuzda sulama dengeli ilerlemelidir. Çıkış sonrası ilk ayda sık fakat az sulama kök gelişimini destekler. Aşırı sulama köklerin derine inmesini engeller.

Özellikle çiçeklenme ve tozlaşma sonrası dönem hassasiyet taşır. Bu süreçte aşırı ya da yetersiz sulama meyve tutumunu olumsuz etkiler. Bu nedenle üretici, çiçeklenme öncesi suyu azaltarak bitkiyi kontrollü strese sokar. Tozlaşma sonrası ise sulamayı kademeli şekilde artırır.

Hasattan 7–10 gün önce sulamayı azaltmak şeker oranını yükseltir. Ayrıca karpuzda kaliteli tozlaşma için arılar büyük önem taşır. Çiçeklenme döneminde 10 dekara 2–4 arı kovanı yerleştirmek verimi artırır.

HASAT ZAMANI VE OLGUNLUK BELİRTİLERİ

Karpuz hasadı genellikle ekimden 11–17 hafta sonra başlar. Tarla, tozlaşma zamanına bağlı olarak birkaç kez ürün verir. Üretici, meyveyi tam olgunlukta toplamalıdır.

Olgun karpuzda meyve sapına yakın sülük kurur. Bayrak yaprak sararır. Kabuk rengi belirginleşir. Vurulduğunda tok bir ses duyulur. Ayrıca refraktometre ile en az 9 °Brix değeri ölçülmelidir.

Hasat işlemi sabah erken saatlerde yapılmalıdır. Serin ortamda toplanan meyveler daha uzun raf ömrü sunar. Meyve sapı 2–4 cm uzunlukta bırakılarak kesilmelidir.